غلامرضا رضایی مهاجم سابق تیم ملی و بازیکن شماره 10 پرسپولیس در فصل جاری کمتر به بازی گرفته شده و این روزها بحث احتمال جدایی وی و قرار گرفتن نامش در فهرست فروش مطرح شده است.

گفته می شود تیم راه آهن از علاقمندان به جذب این بازیکن است و ممکن است در نیم فصل دوم با لباس این تیم به میدان برود. علی دایی سرمربی راه آهن اعتقاد ویژه ای به رضایی دارد و در زمان حضور در تیم ملی این بازیکن را در ترکیب اصلی قرار می داد.

رضایی همواره متهم است که در دیدارهای پرسپولیس برابر راه آهن عملکرد خوبی ارائه نمی کند!

شوراي روستاي سوندرباري در ايالت بيهار در شرق هند به بهانه اينكه استفاده موبايل توسط زنان باعث ترويج فساد اخلاق در جامعه مي شود زنان روستا را از داشتن موبايل منع كرد.

به دستور شوراي روستاي سوندرباري هر دختر جوان كه از موبايل كند بايد مبلغ ۱۰ هزار روپيه جريمه بپردازد. مبلغ اين جريمه براي زنان شوهردار ۲۰۰۰ روپيه است.

مانووار آلام رئيس شوراي روستاي سوندرباري در توجيه اين ممنوعيت گفت: داشتن موبايل براي زن ها جامعه را دچار فساد اخلاق مي كند.

مقامات ايالت بيهار تحقيقاتي را در رابطه با اين ممنوعيت آغاز كرده زيرا اين گونه ممنوعيت هاي خودسرانه برخلاف مصالح جامعه است.

سازمان هاي زنان نيز اين تصميم شوراي روستاي سوندرباري را محكوم كرده و گفته اند موبايل وسيله ضروري براي دختران و زنان است زيرا در هنگام بروز هرگونه خطري مي توانند نزديكان خود را مطلع كنند.

ادواردا اوبارا نوجوان دبیرستانی سرزنده‌ای بود که در سال ۱۹۷۰ یک دفعه بیمار شده و در نتیجه دیابت به کما رفتبه نقل از رویداد، زنی اهل میامی که عنوان «بیماری با طولانی‌ترین دوره کما» را دارد و او را سفید برفی خفته می‌نامیدند، اکنون پس از ۴۲ سال کما سرانجام در سن ۵۹ سالگی فوت کرد.

ادواردا اوبارا نوجوان دبیرستانی سرزنده‌ای بود که در سال ۱۹۷۰ یک دفعه بیمار شده و در نتیجه دیابت به کما رفت؛ ولی قبل از اینکه به کما برود رو به مادرش کرده و گفت: قول بده، من را ترک نکنی.

مادرش نیز سر قولش باقی ماند و مراقبت طاقت فرسای شبانه روزی دخترش را تاب آورد تا اینکه ۵ سال پیش فوت کرده و خواهرش پرستاری وی را برعهده گرفت.

ادواردا که پیش از کما ۱۶ ساله بود و آینده درخشانی را برای وی پیش‌بینی می‌کردند ناگهان دچار سینه پهلو شدیدی شد؛ در اولین ساعات سوم ژانویه ۱۹۷۰ ناگهان لرزان بیدار شد و درد شدیدی داشت؛ چراکه به گفته خانواده‌اش انسولین خوراکی به جریان خونش نرسیده بود؛ او را فوراً به بیمارستان رساندند و در همان هنگام که وی را روی تخت خوابانیدن او رو به مادرش کرد و از وی خواست کنار وی بماند.

 

یک مدیر بلند پایه فوتبال ایران بازداشت شد . به نقل از منابع آگاه شنیده می شود که این مدیر به دلیل برخی تخلفات از سوی یک نهاد نظارتی احضار و بازداشت شده است .

گفته می شود که تعدادی از همکاران او در حال رایزنی هستند و به احتمال فراوان این مدیر تا آخرین ساعات امشب مرخص خواهد شد .

این در حالیست که چند هفته قبل اخباری درباره بازداشت مشاور سابق این مدیر در رسانه ها منتشر شد .

صبح امروز يک فروند پهپاد جاسوسي آمريکا به نام اسکن‌ايگل (Scaneagle)، در آب‌هاي عمومي خليج فارس توسط نيروي دريايي سپاه جمهوري اسلامي ايران شکار شد. همان‌گونه که در فيلم زير مشاهده مي‌شود، اسکن ایگل، هواپيمايي کوچک، کم هزینه، پر استقامت و غيرمسلح است که توسط شرکت اینسیتو، از زیرمجموعه‌های شرکت بویئنگ، طراحی و ساخته شد. این پهپاد بر اساس نوعی نیاز بازرگانی طراحی و ساخته شد. در ابتدا هدف ا‌ز طراحی این پهپاد کمک به ماهیگیران برای شناسايي مناطق ماهیگیری بود.

اين پهپاد دارای یک دوربین هوشمند ثابت بسيار سبک است و بر روی هواپیما نصب می‌شود؛ این پهپاد می‌تواند تا 100 کیلومتر برد ارتباطي خود را با مرکز حفظ کند و بیش از 20 ساعت به پرواز ادامه دهد. طول بال هواپیما در حدود 10 فوت است و تا 75 گره دریایی هم سرعت دارد.

مشخصات فني پهپاد Scan Eagle

استقامت پروازی: 24 ساعت

سقف پرواز: 19500 فوت
حداکثر سرعت افقی: 80 گری دریایی

سرعت کروز: 48 گری دریایی
نیروی محرکه: موتور 2 زمانه. 1.4 کیلووات؛ 1.9 اسب بخار
سوخت: گازوئیل
سیستم ردیابی: جی پی اس
وزن سازه خالی: 13.1 کیلوگرم.
حداکثر وزن در زمان پرواز: 20 کیلوگرم.

اين روبات ساكت در زمان خواب بر فرد نظارت كرده و سپس تصوير وي را از روي حركات انجام شده در زمان خواب نقاشي مي كشد.

هتلهاي ايبيس در برلين، پاريس و لندن در اين آزمايش شركت كرده و 40 شركت‌كننده براي شركت در اين تجربه هنري كه به يك خواب شبانه در هتل نياز داشته، شركت كرده‌اند.

اين هتلهاي زنجيره‌اي از تشكهاي مخصوص استفاده مي‌كنند كه با شبكه‌هاي نازك براي سنجش حرارت، فشار و صوت پوشيده شده‌اند.

اين روبات با يك كابل متصل به اين تشك‌ها اطلاعات را دريافت كرده و حركات فرد را بر روي بوم پياده مي‌كند كه تصوير زيبايي از خطوط خواب را بدست مي‌دهد.

بطور طبيعي اين تصوير به شيوه خواب فرد بستگي داشته و يك خواب آرام و عميق تنها خطوط ساده و مستقيم را دارد اما چرخيدن در خواب و ناآرامي مي‌تواند طرحهاي انتزاعي جالبي را در تصوير فرد ايجاد كند.

در این مطلب با میوه هایی آشنا خواهید شد که نه تنها ممکن است، آنها را اصلا ندیده باشید، بلکه از عجیب ترین میوه های جهان نیز به شمار می آیند.

تصاویری مشاهده کنید، از عجیب ترین و زیباترین میوه های جهان.

1.Star fruit میوه ستاره

این میوه در هند و سریلانکا و اندونزی می روید. طعم آن مثل کیوی و آناناس و سیب شیرین است و و از جمله میوه های سرشار از ویتامین سی است.

در ادامه مطلب با بقیه میوه ها آشنا شوید.

آذربایجان: آتورپاتکان(نگهدار آتش)

آرژانتین: سرزمین نقره

آفریقای جنوبی: سرزمین بدون سرما(آفتابی)

آلبانی: سرزمین کوهنشینان

آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن

آنگولا: از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود

اتریش: شاهنشاهی شرق

اتیوپی: سرزمین چهره سوختگان

ارمنستان: سرزمین فرزندان ارمن،نام نبیره ی نوح"ع"

ازبکستان: سرزمین خودسالارها

اسپانیا: سرزمین خرگوش کوهی

استرالیا: سرزمین جنوبی

افغانستان: سرزمین قوم افغان

السالوادور: رهایی بخش مقدس

امارات متحده عربی: شاهزاده نشین های یکپارچه عربی

انگلیس: سرزمین قوم آنگل

ایالات متحده امریکا: از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی

ایران: سرزمین نجیب زادگان (آریاییان)

ایرلند: سرزمین قوم ایر (شاید هم معنی با آریا)

ایسلند: سرزمین یخ

برزیل: چوب قرمز

بریتانیا: سرزمین نقاشی شدگان

در کالیفرنیا ساحلی زیبا و جالب وجود دارد که پر از شیشه های رنگی است. سال ها پیش در این منطقه خرابه های یک شهر وجود داشت. مسئولین دستور دادند که منطقه پاکسازی شود ولی تمیز کردن منطقه سال ها به طول انجامید. در حال حاضر هیچ اثری از خرابه های شهر وجود ندارد ولی ساحل پوشیده از سنگ های کوچک شیشه ای است.

بقیه عکس ها را در ادامه مطلب بینید...

امام سجاد(ع)-شهادت

داغی نشانده بر جگرت،  یاد کربلا

خون می رود ز چشم ترت، یاد کربلا

زینب، سکینه، گریه و طفل رباب و آب

می آورند در نظرت، یاد کربلا

با زخمی از تسلَیِ زنجیرِ سلسله

مانده به روی بال و پرت، یاد کربلا

با خطبه های بی بدلت زنده کرده ای

در لحظه لحظـۀ  سفرت، یاد کربلا

از قتل صبر روضه بخوان ای امام صبر

با سوزِ آه شعله ورت، یاد کربلا

از سجده های لشکر شمشیر و نیزه ها

از خنجر و سر پدرت، یاد کربلا

از لحظه ای که غارت خیمه شروع شد

آتش گرفت دور و برت، یاد کربلا

تا صبح حشر ضامن این دین و پرچم است

یاد محرم و صفرت، یاد کربلا

این جلوه های اشکِ عزا در صحیفه است

یاد خدا، شب و سحرت، یاد کربلا

روز اول محرم: روضه شهادت مسلم ابن عقیل

روزدوم محرم : ورود کاروان به کربلا ( وروديه )

روز سوم محرم : حضرت رقيه عليها السلام

روزچهارم محرم : فرزندان حضرت زینب، حر بن ریاحی و فرزندان مسلم بن عقیل

روز پنجم محرم : اصحاب و عبدالله ابن الحسن عليهم السلام

روز ششم محرم : حضرت قاسم ابن الحسن عليه السلام

روز هفتم محرم: روضه عطش و علي اصغر عليه السلام

روز هشتم محرم : حضرت علي اکبر عليه السلام

روز نهم محرم: روز تاسوعا - حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام

روز دهم محرم: روز عاشورا - حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام - حضرت زينب عليها السلام و شام غريبان

روز يازدهم محرم: حرکت کاروان از کربلا

روز دوازدهم محرم: ورود کاروان به کوفه

روز سيزدهم محرم: مصائب حضرت امام سجاد عليه السلام و زينب کبري عليها السلام در کوفه و مسير شام

پس از شهادت امام حسين(ع) رسالت خطير و سنگين زينب كبرا(س) آغاز شد. او درسخت ‏ترين شرايط جسمى و روحى، بزرگ‏ترين و خطيرترين مسئوليت‏ها را به عهده گرفت و با موفقيت كامل آن را به انجام رساند.

از نظر جسمى حضرت زينب(س) در حدود سن 55 سالگى قرار داشت. حدود 5 ماه بودكه زينب كبرا(س) از وطن خود دور بود. قطعاً در اين مدت زندگانى او به صورت عادى و معمولى نمى‏ گذشت، به ويژه در اين روزهاى اخير كه شرايط آنان از نظر آب و غذا و خواب به طور كلى دگرگون شده بود، و در وضع كاملاً اضطرارى و نامناسب بسر مى ‏بردند.

از نظر روحى روزهاى متمادى بود كه در محاصره سپاه انبوه دشمن قرار داشتند، دشمنى كه به هيچ يك از اصول انسانى، اسلامى پايبند نبود و از هيچ جنايتى در حق آنان كوتاهى نمى ‏كرد. حضرت زينب(س) در مدت كم‏تر از يك روز تعداد زيادى از برادران، برادرزادگان،عموزادگان خود را در مقابل چشمانش با بدترين و فجيع‏ ترين شيوه از دست داده بود، كه سوگ هر يك از آنان كافى بود، هر انسان قوى و نيرومندى را به زانو درآورد و براى مدتى طولانى زندگانى او را از مسير عادى و معمولى خارج سازد.

علاوه بر همه اين‏ها حداقل يكى از فرزندان حضرت زينب(س) در برابر ديدگانش در كربلا به شهادت رسيد، و روشن است كه سوگ فرزند تا چه اندازه براى مادر سخت و شكننده است. بسيارى از زنان در برابر سوگ فرزند، خود را مى ‏بازند و يا لااقل براى مدت طولانى از حال طبيعى خارج مى‏ شوند. مهمتر از همه اين‏ها براى زينب كبرا(س) شهادت برادر بود، برادرى كه آگاهى از شهادتش در شب عاشورا زينب را از حال عادى خارج ساخت. مصيبتى كه آسمان‏ها و زمين قدرت تحمل آن رانداشتند و...

عقيله بنى‏ هاشم وظيفه داشت، در چنين شرايط جسمى وروحى در ميان دشمن و در حال اسارت و در حالى كه از هر نظردر وضعيت نامساعد و نامناسب جسمى و روحى به سر مى ‏برد -شرايطى كه قلم و بيان واقعاً از توصيف آن عاجز وناتوان است -بزرگ‏ترين و عظيم ‏ترين مسئوليت‏ها را انجام دهد. تصور عظمت و بزرگى كارى كه زينب(س) انجام داد، هر انسان منصف و حق‏ جويى را در برابر عظمت شخصيت و بزرگى اين بانوى بزرگ به كرنش و تحسين و ستايش وا مى‏ دارد.

زينب كبرا(س) پس از شهادت امام ‏حسين(ع) سه وظيفه و رسالت مهم بر عهده داشت، نخست پرستارى از امام سجاد(ع) و حمايت و دفاع از جان آن حضرت در برابر تعرضات و تهاجمات دشمن، دوم حمايت و دفاع از زنان و كودكان اهل‏ بيت(ع) و سوم مسئوليت پيام‏ رسانى خون شهيدان و بيدارگرى و آگاهى‏ بخشى به ‏مسلمانان .

در اینجا ما به مهمترین رسالت ایشان اشاره اجمالی داریم : 

پرستارى و حمايت از امام سجاد(ع)

بر اساس اعتقاد شيعه پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) رهبرى مسلمانان و امامت امت اسلامى از سوى خداوند به حضرت على(ع) واگذار گرديده است. پس از آن حضرت امام حسن مجتبى(ع) و امام ‏حسين(ع) به ترتيب امام و رهبر مسلمانان هستند. و بعد از امام حسين(ع) امامت در ميان نسل او و فرزندانش به وديعه نهاده شده است.ولى چنانچه گذشت عبيدالله بن زياد دستور كشتن تمام مردانى را كه همراه امام ‏حسين(ع) در كربلا حضور داشتند، صادر كرده بود. از اين رو براى استمرار و تداوم خط ولايت و رهبرى مسلمانان، مشيت و خواست خداوند، بر اين تعلق گرفته بود، كه امام سجاد(ع) در واقعه كربلا زنده بماند و براى تحقق اين مقصود، آن حضرت در واقعه كربلا بيمار بود.

بيمارى امام سجاد(ع) از دو جنبه به زنده بودن ایشان كمك مى ‏كرد، نخست آن كه وظيفه دفاع از امام‏ حسين(ع) را از عهده او برمى‏ داشت، و دوم آن كه زمينه دفاع از آن حضرت را در برابر تعرضات دشمن فراهم مى ‏آورد؛ ولى با اين حال نبايد تصور كردكه بيمارى امام سجاد(ع) زنده ‏ماندن آن حضرت را به طورصددرصد تضمين مى‏ كرد و در مورد حفظ جان و پاسدارى و حراست از جان امام(ع) هيچ تكليف و وظيفه ‏اى متوجه كسى نبود. چنين نيست كه خداوند تنها از طريق نيروهاى غيبى و معجزه از دين خود پاسدارى و محافظت نمايد؛ بلكه خواست و اراده خداوند بر اين تعلق گرفته، كه در حدّ ممكن كارها بر اساس روال طبيعى و از طريق علل و اسباب مادى و ظاهرى انجام پذيرد.

تنها در مواردى كه اولاً حفظ و بقاء اسلام بر انجام كارى متوقف باشد و بدون آن اسلام به طور كلى و براى هميشه با خطر نابودى وزوال رو به‏ رو گردد و ثانياً تحقق و انجام آن كار از راه ‏هاى عادى و معمولى ممكن نباشد و از حيطه قدرت و توان مسلمانان خارج باشد، در چنين شرايطى است كه خداوند در حدّ ضرورت و نياز،نه بيش‏تر، نيروهاى غيبى را به امداد و كمك مسلمانان و پيشوايان معصوم(ع) مى‏ فرستد. هرگز نبايد اين گونه تصور كرد، كه خداوند بدون فداكارى و جان فشانى مسلمانان و تحمل سختى‏ ها،مشكلات، محروميت‏ها و تقديم شهيد و جانباز و... ، دشمنان اسلام و مسلمانان را نابود و اسلام را پيروز مى‏ گرداند.

در اینجا نيز حفظ و تداوم اسلام و به ثمر رسيدن قيام امام حسين(ع) متوقف بر زنده ماندن امام سجاد(ع) بود. و حفظ و حراست از جان مقدس امام(ع) در آن شرايط از قدرت و توان انسان و از طريق اسباب و علل عادى و معمولى ممكن نبود، و نيازمند امدادهاى غيبى بود؛ ولى چنانچه گفته شد، سنت خدا بر اين تعلق گرفته است، كه تنها در حدّ ضرورت و به مقدار حداقل از نيروى غيبى استفاده شود. خداوند متعال براى اين كار امام سجاد(ع) را بيمار كرد و شرايطى به وجود آورد كه با استفاده از آن بتوان از جان مقدس امام سجاد(ع) دفاع كرد.

بيمارى امام(ع) دو وظيفه بسيار مهم و سنگين ايجاد مى‏ كرد، يكى پرستارى از آن حضرت درآن شرايط بسيار سخت پيش از شهادت امام حسين(ع) و پس از آن، و ديگرى دفاع از آن حضرت در برابر تعرضات دشمنى كه به هيچ يك از اصول انسانى، اسلامى پايبند نبود و حتى به طفل شيرخوار هم رحم نمى‏ كرد. مسئوليت اين دو وظيفه خطير و بسيار دشوار بر عهده كسى جز زينب كبرا(س) نبود. حضرت زينب در تمام طول سفر پيوسته مراقب امام سجاد(ع) بود و فداكارى‏ ها و از جان گذشتگى ‏هاى او بود كه توانست جان مقدس امام(ع) را از خطرات محافظت نمايد.

حادثه خونين کربلا، عصر روز عاشورا با شهادت امام حسين(ع) و اصحابش پايان پذيرفت و بخش دوم نهضت حسيني به رهبري امام علي ‏بن ‏الحسين(ع) و عمه بزرگوارشان، حضرت زينب کبري (س) آغاز شد.
 
مورخان اسلامي نوشته‏ اند که اسيران آل محمد(ص) را روز دوازدهم محرم وارد کوفه کردند. کوفه براي خاندان وحي شهري آشنا بود، برخي از بانوان کاروان اسيران همچون زينب(س) روزگاري نه چندان دور، خود بانوي گرانقدر اين شهر بود. اين شهر مدتي مرکز حکومت امام علي(ع) بود و مردم اين شهر خاندان علي(ع) را از ياد نبرده بودند. علي ‏بن ‏الحسين، زينب (س) دخت گرامي علي (ع) و ديگر اهل بيت پيامبر اکرم (ص) را.

اهـل بـيـت رسـول خـدا(ص ) را هـمـانـنـد اسـيـران وارد کوفه کردند امام سجاد(ص ) از شدت بيماري رنجور شده بود، ولي با اين حال او را در غل و زنجير کرده بودند.
مـردم کـوفـه با ديدن کاروان اسيران شيون و زاري سر دادند. زينب کبري (س) دختر اميرالمؤمنين به مـردم اشـاره کـرد کـه خاموش باشيد! يکباره نفس ها بند آمد و زنگها از صدا افتاد و زينب (س) زبان به سخن گشود:
سپاس خدا را و درود بر محمد و خاندان پاکش باد. اي اهـل کـوفـه! اي مـردم مکار حيله باز! آيا گريه مي کنيد؟
اشکتان خشک مباد، ناله هايتان آرام نـگـيرد. شما در مثل مانند زني هستيد که رشته خود را محکم تافته، سپس تارتار از هم مي گسلد. سـوگـندهايتان رادست آويز فساد کرده ايد، آيا جز لاف و تکبر و فساد و چاپلوسي کنيزان و سخن چيني دشمنانه چيزي ديگري در شما هست؟
شما به سبزه خاکروبه و نقره بر قبر اندوده مي مانيد، براي خود توشه اي پيش فرستاديد که خشم خدا را برانگيخت و در عذاب، جاودانه شديد. آيا گريه و زاري مي کنيد؟
آري! بـه خدا شايسته گريه ايد، بسيار بگرييد و کم بخنديد که نصيبتان ننگ و عار شد، ننگي که تا ابـد پـاک نشود چگونه مي توانيد اين ننگ را از دامن خود بشوييد که فرزند خاتم انبيا، سيد جوانان بـهـشتي را کشته ايد، آنکه در سرگرداني ها مرجع و در سختي ها پناه شما بود، آنکه دليل روشن و زبـان گـويـاي شـمـا بـود چه بار گناهي را بر دوش گرفتيد، دور باشيد از رحمت خدا و نابودي نـصـيـبـتـان بـاد، سـعـيتان به نوميدي انجاميد، دست ها بريده شد، سوداي پر زياني کرديد، خشم پروردگار را براي خود خريديد و خواري ذلت بر شما حتمي شد.
واي بـر شـمـا! مـي دانـيـد چـه جگري از رسول خدا شکافتيد و چه پرده نشيني را از پرده بيرون کشيديد و چه خوني ريختيد و چه حرمتي را شکستيد، کار بسيار زشتي مرتکب شديد، چيزي نمانده کـه آسـمـان و زمين شکاف بردارد و کوهها ويران شوند. آنچه کرديد بزرگ، دشوار، بد، کژ، زشت و شوم است و چنان بزرگ که زمين و آسمانها را پر کرده، آيا شگفت داريد اگر از آسمان خون ببارد و همانا عذاب آخرت خوارکننده تر است و شما را در آن روز ياوري نيست.
مـهـلـت شـمـا را مـغـرور نـسازد که خداي تعالي از شتابکاري به دور است و هميشه براي انتقام فرصت دارد و در کمين گاه است.

حال وظيفه امام سجاد(ع) بود که آرمان کربلائيان را در لباس جهاد اسارت و در قالب جدال و مواعظ احسن به گوش همگان برساند. و مردمان مقهور سياست جهالت پروري امويان را به اسلام راستين، اسلام محمد و علي(ع) و اسلام قرآن رهنمون گردد. مسؤوليت سترگ پيام ‏رساني عاشورائيان بر شانه ‏هاي امام ساجدان و عارفان سنگيني مي ‏کرد. او مي ‏بايست در عصر نوميدي از پيروزي حرکت مسلحانه به روش ديگر به بيان مسأله رهبري و امامت، لزوم شناخت امام عادل و نشانه‏ هاي امام عدل و نشانه‏ هاي رهبران فاسد و ستم پيشه بپردازد. و مردم غافل و به جهل واداشته را به وظايف شان در برابر رهبر عادل و همت براي اصلاح جامعه بيدار سازد. تفکر اصيل اسلامي را براي جامعه تبيين نمايد تا اميد به ايجاد حکومت اسلامي توسط خاندان وحي را در دل همگان احيا سازد. از سوي ديگر او خود شاهد واقعه کربلا بود و همت گمارد؛ تا ياد و خاطره حماسه‏سازان عاشورا را در نهاد جامعه اسلامي بارور سازد. دشمن نيز همچون تمامي عصرها اين نکته را دريافته بود که مرکز اصلي انقلاب‏ها و مبارزات عدالت‏خواهانه مردم، ولايت و امامت است. هدف قطعنامه عبيداللَّه ‏بن ‏زياد که نوشته بود: «مردي از خاندان حسين(ع) را زنده مگذاريد». حتي نوشته ‏اند عبيدالله براي دستگيري و تحويل امام زين‏ العابدين و تحويل او به مأموران پسر زياد، جايزه قرار داد.

علي‏ بن‏ الحسين(ع) در سرزنش مردم شهر کوفه چنين فرمود:

مردم، آنکه مرا مي‏ شناسد، مي ‏شناسد. آنکه مرا نمي ‏شناسد خود را به او مي ‏شناسانم. من علي، فرزند حسين، فرزند علي‏ بن ‏ابيطالبم. من پسر آنم که حرمتش را در هم شکستند و نعمت و مال او را به غارت بردند و خاندان وي را اسير کردند. من پسر آنم که در کنار نهر فرات سر بريدند، در حالي که نه به کسي ستم کرده و نه با کسي مکري به کاربرده بود. من پسر آنم که او را از قفا سر بريدند و اين مرا فخري بزرگ است.

مردم آيا شما به پدرم نامه ننوشتيد؟ و با او بيعت نکرديد؟ و پيمان نبستيد؟ و فريبش نداديد؟ و به پيکار او برنخاستيد؟ چه زشت‏کارانيد و چه بدانديشه و کرداريد. اگر رسول خدا به شما بگويد: فرزندان من را کشتيد! و حرمت مرا در هم شکستيد! شما از امت من نيستيد، به چه رويي به او خواهيد نگريست؟

سخنان امام سجاد(ع) تحولي شگفت در کوفيان ايجاد کرد و از هر سو بانگ گريه برخاست. مردم يکديگر را سرزنش کردند. سپس علي ‏بن‏ الحسين(ع) بر اين نکته تأکيد کرد که سيرت ما بايد چون سيرت رسول خدا باشد که نيکوترين سيرت است. مردم کوفه که مجذوب سخنان حماسي و مخلصانه سيد ساجدان قرار گرفته بودند، فرياد برآوردند که ما فرمانبردار توايم و از تو نمي ‏بريم و با هر کس که گويي پيکار مي ‏کنيم و با آنکه خواهي در آشتي به سر مي ‏بريم! يزيد را مي ‏گيريم و از ستمکاران بر تو بيزاريم.

امام علي ‏بن ‏الحسين(ع) از موضع سست کوفيان آشنا بود فرمود:

هيهات! اي فريبکاران دغل باز، اي اسيران شهوت و آز. مي ‏خواهيد با من هم کاري کنيد که با پدرانم کرديد؟ نه به خدا. هنوز زخمي که زده‏ ايد خون فشان است و سينه از داغ مرگ پدر و برادرانم سوزان است. تلخي اين غمها گلوگير و اندوه من تسکين‏ ناپذير است. از شما مي‏ خواهم نه با ما باشيد نه بر ما.

اولين رويارويي و برخورد زين ‏العابدين(ع) با حاکمان اموي پس از واقعه کربلا، برخورد و گفتگوي امام با پسر زياد حاکم خيره سر کوفه بود. وقتي اسيران آل محمد(ص) را وارد کاخ ابن ‏زياد نمودند، عبيدالله بن ‏زياد از نام او پرسيد. فرمود من علي فرزند حسينم. ابن ‏زياد گفت: مگر خداوند علي ‏بن‏ الحسين را نکشت؟ امام علي(ع) فرمود: برادري داشتم که مردم او را کشتند. پس زياد گفت: خداوند او کشت، امام(ع) فرمود: «اللَّه يتوفي الانفس حين موتها». استدلال امام(ع) اشاره به اين بوده که آنها برادرش را کشتند و خداوند او را قبض روح کرد.

ابن ‏زياد که مست غرور و کينه بود از اين حرکت استدلالي سيّد عارفان درمانده گشت و سخت خشم گرفت و دستور داد تا او را بکشند. اين منطق آنان بود که هر کس در مقابل آنان با شجاعت به افکار و پندارهاي نارواي آنان پاسخ گويد و نقد کند، تهديد به مرگ شود. ولي پسر مرجانه مي ‏بايست دريابد که علي ‏بن ‏الحسين(ع) چونان بزدلان کوفي نبود که با يک خروش، خويش را ببازد. او با قاطعيت و شجاعت تمام در پاسخ ابن زياد فرمود:

«أبالقتل تُهِدّدني؟ أما علمت انّ القتلَ لَنا عادةً و کرامتنا الشَّهادة»؛ آيا من را از مرگ مي ‏ترساني؟ مگر نمي ‏داني شهادت ميراث کرامت و افتخار ماست.

آنگاه ابن زياد رو به حضرت زينب (س) کرده و گفت: سپاس خدا را که رسوايتان کرد، شما را کشت و ادعايتان را تکذيب کرد.
زيـنـب (س) فـرمـود: سـپاس خدا را که ما را به وسيله پيامبرش محمد(ص) گرامي داشت و از پليدي پاک کرد، تنها فاسق است که رسوا مي شود و فاجر است که تکذيب مي شود.
گفت: چگونه ديدي کاري را که خدا با برادر و خاندانت کرد؟
حضرت فـرمـود: من جز زيبايي نديدم، آنها کساني بودند که خدا شهادت را برايشان مقدر کرده بود و آنها هم به قتلگاه خويش آمدند، به زودي خدا ترا با آنها در يک جا جمع خواهد کرد و به محاکمه خواهد کشيد، ببين آنگاه پيروزي از آن کيست، مادرت به عزايت بنشيند پسر مرجانه!
ابن زياد از خشم شعله ور شد، چنانکه گويي قصد جانش را دارد. عمرو بن حريث گفت: اي امير! اين زن است به خاطر گفته هايش نبايد مؤاخذه شود.
ابن زياد گفت: با کشتن حسين و عاصيان متمرد خاندانت، خدا قلبم را شفا داد.
زيـنـب دلـش شـکـسـت و گـريـسـت فرمود: به جان خودم، بزرگم را کشتي، خاندانم را اسير کردي، شاخه هايم را شکستي و ريشه ام را بريدي، آري اگر شفاي تو در اين است شفا گرفته اي.

نکته مهمي که در اين گفتگوها به چشم مي ‏خورد، اولاً قاطعيت و شجاعت و روحيه شهادت‏ طلبي اين دو بزرگوار است و ديگر آگاهي کامل امام سجاد(ع) و حضرت زينب(س) به نوع پشتوانه فکري حکومت امويان در جوامع بشري. حکومت‏ها هر اندازه که توانمند و مقتدر باشند، بي‏ شک نيازمند پشتوانه فلسفي و عقيدتي ‏اند تا تکيه گاه نظام سياسي و اقتصادي آنان بوده و توجيه گر رفتار و مواضع آنها باشد. اين پشتوانه فکري بر حسب تفاوت جامعه ‏ها مختلف است. بني ‏اميه نيز براي تخدير افکار مردم و رام ساختن آنان شگردهاي زيادي داشتند که يکي از راهکارهاي اساسي آنان جبرگرايي بود. در برابر هر کاري تلقين مي‏ نمودند که اين کار خدا بود که اينگونه شد و اگر مصلحت خدايي ايجاب نمي ‏کرد اين گونه نمي ‏شد. و اين خود يکي از حربه‏ هاي سياسي آنان براي ظلم و جنايت بود.

امام علي ‏بن ‏الحسين(ع) بهمراه عمه بزرگوار خود به عنوان پيام رسانان کربلاي حسيني و با وقوف و آگاهي کامل به اين نيرنگ سياسي امويان، هم در کاخ ابن زياد و هم در قصر يزيد در شام، به مبارزه با اين پندار فکري امويان پرداختند و آن را نشانه رفتند و با استدلال به آيات قرآن آن را مورد حمله قرار دادند.

اسـيـران را بـراي مـدتي که در تاريخ ضبط نشده در کوفه نگه داشتند در اين مدت به دستور ابن زياد سرهاي شريف شهدا را گاهي بر درگاه کاخ نصب مي کردند و بر روي ني در کوچه هاي کوفه و قبايل اطراف مي چرخاندند.
سپس ابن زياد ملعون درباره اسيران و سرهاي شهدا از يزيد کسب تکليف کرده بود و يزيد به او دستور داده بود اهل بيت رسول خدا (ص) را به شام بفرستد.

پس از شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام و ارسال سرهای شهیدان به کوفه ، عمر بن سعد در روز یازدهم محرم ، بر کشته های خویش نماز گزارد و آنان را دفن نمود، ولی بدن مقدس شهیدان را در بیابان   . . .

پس از شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام و ارسال سرهای شهیدان به کوفه ، عمر بن سعد در روز یازدهم محرم ، بر کشته های خویش نماز گزارد و آنان را دفن نمود، ولی بدن مقدس شهیدان را در بیابان کربلا رها کرد. آنگاه دستور داد زنان ، کودکان و بازماندگان واقعه عاشورا را اسیر کرده و به کوفه ببرند. هنگام خروج از سرزمین کربلا به خواسته اسیران و یا به دستور عمر بن سعد جهت تازه کردن داغ اسیران و عزیز از دست دادگان ، آنان را از کنار پیکرهای شهیدان عبور دادند .چون کجاوه های بی محمل به قتلگاه رسیدند، اسیران مظلوم اهل بیت علیه السلام از فراز کجاوه ها خود را به زمین انداختند و به سوی شهیدان غرقه به خون خویش شتافتند .هر کس بدن شهیدی را در برگرفت و بر او مویه و سوگواری کرد و سپس از او خداحافظی نمود، ولی سوگواری و گریستن سکینه بر پدرش امام حسین علیه السلام و نحوه خداحافظی اش ، سنگ خاره را آب می کرد. هم چنین عمه اش زینب کبری علیهاالسلام با اندوه و دل شکسته از شهیدان ، به ویژه بدن مقدس برادرش امام حسین علیه السلام خداحافظی کرد.

این آخرین دیدار آنان با بدن عزیزانشان بود .
راوی گفت : به خدا سوگند فراموش نمی کنم زینب دختر علی علیه السلام را آن هنگام که بر برادرش مویه می کرد و با صدای غمگین و دلی داغدار، خطاب به جدش محمد مصطفی صلی الله علیه و آله می گفت : ای محمد، کروبیان بر تو درود فرستادند! این حسین توست که با اعضای پاره در خون خویش آغشته است . این دختران تواند که آنان را اسیر کرده اند. ای محمد، این حسین توست که به دست زادگان زنا کشته شده و پیکر مطهرش بر روی خاک افتاده است و باد صبا بر او خاک و غبار می افشاند. ای محمد، این حسین توست که سرش را از قفا بریده اند و عمامه و ردای او را ربوده اند و …
پس از آن اسیران را به کوفه و از کوفه به شام بردند تا بدین صورت ، قدرت نمایی کرده و پیروزی خود را به مردم بنمایانند، لیکن غافل از این که انقلاب امام حسین علیه السلام از دو بخش تشکیل یافته بود، بخشی که به وسیله امام حسین علیه السلام و یاران فداکارش تا عصر عاشورا به پایان رسید و بخشی دیگر از سوی امام زین العابدین علیه السلام ، زینب کبری علیهاالسلام و دیگر اسیران می بایست اجرا شود .
بخش دوم نیز، همانند بخش اول بسیار موفقیت آمیز بود، زیرا حقانیت و مظلومیت اهل بیت علیه السلام و جنایت بنی امیه و عوامل ستم پیشه آنان ، از طریق اسیران با اطلاع ملت خواب زده رسید و آنان را از خواب غفلت بیدار و به وظایفشان آشنا کرد، بذر حقیقت جویی را در سراسر عالم اسلامی افشاند و همگان را برای احقاق حق و زدودن باطل فرا خواند

بیش از ستاره زخم و ، فلک در نظاره بود
دامان آسمان ز غمش پر ستاره بود
لازم نبود آتش سوزان به خیمه ها
دشتی ز سوز سینه زینب شراره بود
می خواست تا ببوسد و برگیردش زخاک
قرآن او ، ورق ورق و پاره پاره بود
یک خیمه نیم سوخته ، شد جای صد اسیر
چیزی که ره نداشت درآن خیمه ، چاره بود
در زیر پای اسب ، دو کودک ز دست رفت
چون کودکان پیاده و دشمن سواره بود
آزاد گشت آب ، ولیکن هزار حیف !
شد شیردار مادر و ، بی شیرخواره بود
چشمی - برآنچه رفت به غارت - نداشت کس
اما دل رباب - پی گاهواره بود
یک طفل با فرات ، کمی حرف زد ولی
نشنید کس ، که حرف زدن با اشاره بود
یک رخ نمانده بود که سیلی نخورده بود
در پشت ابر ، چهره ی هر ماهپاره بود
از دست ها مپرس که با گوش ها چه کرد
از مشت ها بپرس که با گوشواره بود

خبر شهادتش در کربلای 5 آمد. چند روزی از عملیات مرحله اول گذشته بود و خبری از مختار و تعدادی از بچه ها نبود همه در خاکریزی به عقب آمده بودیم و روزها روی خاکریز چشم به دوردست ها می سپردیم که ببینیم چه کسانی می آیند و امیدمان به نامیدی میرسد قرار شد آمار مفقودمان را به عقب ارسال کنیم اما تعلل باعث شد که مفقودین آمدند آنروز مختار به شهادت نرسیده بود.

در کربلای چهار از کاروان شهدا عقب مانده بود نگران و مضرب نمی دانست و هیچ کس نم یدانست که تا کی زنده خواهد بود و زندگی خواهد کرد. محیط و فضای معنویت خاصی داشت صفا و صمیت این بچه ها رد و بدل میشد. کمتر دروغ شنیده می شد در حالت عصبانیت نیز محبت پخش میشد همه زانوی غم در بغل گرفته بودند و او کمی سنش از بقیه بیشتر – صبر و تحملی بیشتر – امروز بهتر درک می کنیم که اگر آن روزها به شهادت می رسیدیم چقدر برد کرده بودیم و شاید آینده ندانیم عاقبتمان چه می شود و آن روزها شاید مختار در این افکار نگران آینده بود و بیشتر از دیگران ناراحت

-خبر شهادتش در کربلای 5 آمد. چند روزی از عملیات مرحله اول گذشته بود و خبری از مختار و تعدادی از بچه ها نبود همه در خاکریزی به عقب آمده بودیم و روزها روی خاکریز چشم به دوردست ها می سپردیم که ببینیم چه کسانی می آیند و امیدمان به نامیدی میرسد قرار شد آمار مفقودمان را به عقب ارسال کنیم اما تعلل باعث شد که مفقودین آمدند آنروز مختار به شهادت نرسیده بود.

-کربلای 8 همپای جوانان به پیش می تاخت تا بتواند گوی سبقت را برباید اما زهی خیال باطل دوستش و فرمانده اش مهدی سلیمانی را از دست داده بود و اینک بدون او به عقب برمی گشت تند خو و عصبانی – جرات حرف زدن با او را نداشتی و همه می دانستند که این بار نیز مختار زنده است.

-برای همپا بودن با دوستانش به کوهستان های کردستان نیز آمد و در کربلا 10 با شرکت در عملیات بعضی از شهدا و مجروحین را به عقب آورد تا شاید سهمی از صواب شهدا را شامل خویش کند اما به شهادت نرسید. عملیات سختی بود آن هم برای کسی که دیسک کمرش گاهی طاقت را از انسان می برد. کوهستان و بالا و پاین رفتن های زیاد و نظاره گر دوستان شهیدت باشی و این بار نیز مختار به شهادت نرسید.

- با شرکت در عملیات بیت المقدس 7 دردی به دردهایش اضافه شد و آن هم شیمیایی شدن که این درد تا پایان زندگیش او را همراهی کرد تا مرز شهادت

-در والفجر 10 آخرین عملیات ایران در خاک عراق نیز به آرزویش نرسید و با پیکر به خون نشسته فرمانده اش جانشین گردان فجر حبیب سیاوش به عقب برگشت و این بار مختار کم حرف شده بود و شاید تا پایان زندگی قصدش همین شیوه بود.

جمعی از یاران دفاع مقدس در اردیبهشت 91 قصد زیارت کربلا کردیم مختار نیز آمادگیش را اعلام کرد. از یک طرف درست داشتیم همراهان باشد مانند دوران یک جمع یک دست یک دل در آرزوی کربلایی که سالیان دراز برای رسیدنش تلاش کرده بودیم که آزادش کنیم. از طرف دیگر نگران وضعیت جسمی و تنفسی اش – به صالح حاجی پور گفتم ممکن است تا پایان همراهمان باشد گفت گفته می توانم – گفتم مسئله هوا و تنفس چه می شود- گفت گفته کپسولم را همراه خواهم آورد که این نیز از جمع یاران عقب نیفتم و خوب است بدانیم تا پایان سفر به کسی اجازه نداد در حمل کپسول هوایش او را یاری دهد – او در کربلای این بار از خدا جواز شهادتش را گرفته و خوشحال از سفر بر میگشت تا مقدمات شفر آخروی را فراهم کند و امروز بعد از 24 سال صبر و مقاومت به آرزوی دیرینه اش رسید و امروز او نه به کپسول هوا نیاز دارد  و نه دردی در بدن

تيم فوتبال استقلال تهران موفق شد در ديداري نزديک، با يک گل در اصفهان پس از 11 سال برابر سپاهان به پيروزي برسد.دومين روز از هفته پانزدهم ليگ برتر فوتبال امروز (يکشنبه) و از ساعت 15:15 با انجام سه ديدار آغاز شد که در مهم‌ترين آن‌ها سپاهان قهرمان سه دوره گذشته ليگ برتر ميزبان استقلال صدرنشين فعلي بود. اين ديدار در پايان با تک گل خسرو حيدري که در دقيقه 15 به ثمر رسيد، خاتمه يافت تا استقلال پس از 11 سال در اصفهان برابر تيم زردپوش اين شهر به پيروزي برسد.
نکته قابل توجه در اين بازي اين بود که جواد نکونام با دريافت کارت قرمز از زمين بازي اخراج شد.
استقلال با اين پيروزي 28 امتيازي شد و با يک بازي کمتر نسبت به رقبا صدر جدول را مقتدرانه در اختيار گرفت.
اين بازي در دقايق پاياني به جنجال کشيده شد و مظفري‌زاده گل سپاهان را که در دقايق پاياني به ثمر رساند مردود دانست.

سپاهان هم با اين شکست فرصت صدرنشيني دوباره از دست داد تا با 24 امتياز همچنان در رده چهارم باقي بماند

یک ایستگاه رادیویی آرژانتینی امروز در صفحه توئیترش اعلام کرد که آنتونلا روکوسو، همسر مسی، وضع حمل کرده اما این خبر از سوی هیچ کس تایید نشد.
با این وجود، این شایعه خیلی سریع در شبکه های اجتماعی منتشر شد و هواداران مسی پیام های تبریک زیای برای او ارسال کردند اما اکنون مشخص شده که این خبر نادرست بوده است.
در بیانیه بنیاد لیونل مسی آمده است: «مسی و خانواده اش از همه شما به خاطر پیام های تان تشکر می کنند. با این وجود آنها تمایل دارند که اعلام کنند خبر تولد پسر لئو که امروز در همه جا منتشر شد، کاملا نادرست است.»
مسی در حال حاضر به همراه تیم بارسا خود را برای دیدار حساس ال کلاسیکو مقابل رئال آماده می کند.

رئال مادريد در نخستين شب دور برگشت ليگ قهرمانان اروپا ميزبان بوروسيا دورتموند قهرمان بوندس ليگا بود. مادريدي ها بازي رفت را با حساب 2 بر 1 به حريف آلماني واگذار کرده بودند و در اين ديدار خانگي براي جبران اين نتيجه به ميدان آمدند.

ژوزه مورينيو که با مصدوميت کريم بنزما در آستانه ي اين ديدار مهم روبرو شده بود از هيوگواين در ترکيب اصلي خود استفاده کرد و لوکا مودريچ نيز جايگزين سامي خديرا در خط هافبک مادريدي ها شد