دکتر محمد فرجامی، متخصص رژیم درمانی و تغذیه در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: عناب دارای آب، پروتئین، چربی مواد معدنی و آهن، کربوهیدرات، ریبوفلاوین، نیاسین، ویتامین C و کاروتن است.

وی افزود: پوست درخت عناب در جلوگیری از خونریزی مؤثر و میوه آن، خون را تصفیه و به هضم غذا کمک می کند.این متخصص اظهار داشت: مصرف روزانه (یکبار) آب تازه میوه عناب همراه با فلفل برای جلوگیری از سرماخوردگی و آ‌نفلوانزا بسیار مفید است.

فرجامی، تصریح کرد: همچنین، پوست این درخت در رفع اسهال، اسهال خونی و گاز معده بسیار مؤثر و دم کرده پوشش درونی پوست درخت به عنوان مسهل برای درمان یبوست مصرف می شود.

وی خاطرنشان کرد: دم کرده برگ تازه آن همراه با...

در طب سنتی آسیا عقیده بر این بود که خوردن شلغم باعث افزایش انرژی و سلامت خون می‌شود. از دیگر خواص شلغم می‌توان به رفع مشکلات دستگاه ادراری، کاهش اسید اوریک و تا حدی درمان نقرس، دفع سنگ کلیه، مشکلات تنفسی، مانند احتقان بینی، برونشیت، سرفه، زکام و سل اشاره کرد. از عصاره (آب) شلغم به صورت خوراکی می‌توان استفاده نمود.متاسفانه مردم از ارزش واقعی شلغم و خواص آن اطلاع کافی ندارند.  شلغم گیاهی است دو ساله با ریشه متورم که مورد استفاده قرار می‌گیرد. شلغم دارای واریته‌های گوناگون و به رنگ‌های سفید، سفید با لکه‌های گلی یا بنفش، سبز، زرد و یا گلی مایل به قرمز است. این گیاه بومی غرب آسیاست و قرن‌هاست به‌عنوان خوراک دام و انسان مصرف می‌شود و قبل از پیدایش سیب‌زمینی یکی از محصولات عمده خوراکی مردم اروپا بوده است.
 در پژوهش‌های جدید، ترکیبات مهم شلغم شناسایی شده که عبارتند از: قندها، بتاکاروتن، پتاسیم، کلسیم، سدیم، فسفر، آهن، ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین  C و ترکیباتی به نام گلوکوزینولات‌ها که دارای خاصیت ضد سرطانی هستند. یکی از مهم‌ترین ترکیبات موجود در شلغم مواد گوگرددار است که در این خانواده به وفور یافت می‌شوند. این ترکیبات دارای خواص ضد میکروبی و ویروس قوی بوده و به‌خصوص در رفع عفونت‌های دستگاه تنفس مؤثرند. همچنین ترکیباتی بخار شونده هستند، حتی در محیط‌های سربسته و مسکونی می‌توانند اثرات ضد میکروب و ویروس خود را تا حدی اعمال کنند. بنابراین بخارات حاصله از پختن شلغم نیز مفید است. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد
خواصی را که مردم قدیم و در طب سنتی درباره شلغم ادعا می‌کردند، در اکثر موارد صحیح است. ابن سینا دانشمند نامی ایران در کتاب قانون راجع‌به شلغم گفته است: شلغم یا شلجم بیابانی و کاشتنی دارد. شلغم کاشتنی از بیابانی کم غذاتر است. طبیعت هر دو نوع مرطوب و گرم است. شلجم پخته با گوشت چرب، سینه و گلو را نرم می‌کند. شلغم در معده زیاد ماندگار است. گویند خوردن شلغم خام و پخته به نفع چشم است. آبش ادرار آور است. شلغم قوای جنسی را زیاد می‌کند و تخم آن نیز همین خاصیت را دارد. شلغم خوب دارای مشخصات زیر است:  باید سفت و تو پر باشد؛ در غیر این صورت کهنه بوده و نفخ آن زیادتر است.  پوست شلغم باید براق، شفاف و صاف باشد.  شلغم باید سنگین و درون آن روشن و شفاف باشد.  شلغم‌های کوچک، شیرین‌تر و شلغم‌های بزرگ موثرترند!